Wednesday, December 30, 2009

ਦੂਰ ਵਤਨ ਤੋਂ ਬੈਠਾ ਮੈਂ ਪਰਦੇਸੀ

ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਸੂਰਜ ਢੱਲਦਾ ਐ
ਯਾਦਾਂ ਦਾ ਦੀਵਾ ਬੱਲਦਾ ਐ
ਤਦ ਬਹਿ ਤਾਰਿਆਂ ਦੀ ਛਾਵੇਂ
ਦਿਲ ਸਮਝਾਉਂਦਾ ਹਾਂ
ਦੂਰ ਵਤਨ ਤੋਂ ਬੈਠਾ ਮੈਂ ਪਰਦੇਸੀ

ਮਸ਼ੀਨਾਂ 'ਚ ਹੋਇਆ ਮਸ਼ੀਨਾਂ ਜਿਹਾ
ਸਭ ਹੁੰਦਿਆਂ ਵੀ ਯਤੀਮਾਂ ਜਿਹਾ
ਦਿਨ ਤਾਂ ਕੰਮੀਂ ਲੰਘਦਾ,
ਗਿਣ ਤਾਰੇ ਰਾਤ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹਾਂ
ਦੂਰ ਵਤਨ ਤੋਂ ਬੈਠਾ ਮੈਂ ਪਰਦੇਸੀ

ਰਹਿ ਰਹਿ ਭੈਣ ਚੇਤੇ ਆਉਂਦੀ ਐ
ਕਦੇ ਮਾਂ ਬਾਪੂ ਦੀ ਯਾਦ ਰਵਾਉਂਦੀ ਐ
ਜਦ ਪੁੱਛਦਾ ਐ ਹਾਲ ਕੋਈ ਵਤਨੋਂ
ਝੂਠ ਮੂਠ ਦਾ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦਾ ਹਾਂ
ਦੂਰ ਵਤਨ ਤੋਂ ਬੈਠਾ ਮੈਂ ਪਰਦੇਸੀ
Posted by at
Labels: , ,
Subscribe to: Post Comments (Atom)