ਮਾਂ

ਜਦੋਂ ਮੈ ਚੱਲਦੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਚੱਲਦੀ ਸੀ,
ਬੈਠਾਂ ਜਦੋਂ ਕੱਲੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀ ਸੀ,
ਹਰ ਵੇਲੇ ਚੇਤਾ ਤੇਰਾ ਮੈਨੂੰ ਆਉਂਦਾ ਸੀ,
ਰੋਂਦੀ ਨੂੰ ਹੁਣ ਦੱਸ ਚੁਪ ਕੌਣ ਕਰਾਉਂਦਾ ਸੀ ,
ਲੱਭਿਆ ਤੈਨੂੰ ਹਰ ਵੇਲੇ ਹਰ ਥਾਂ,
ਬੋਲਣ ਬਨੇਰੇ ਬੈਠੇ ਜਦੋਂ ਕਾਲੇ ਕਾਂ ,
ਤੂੰ ਨਾ ਆਉਂਦੀ ਆਉਂਦਾ ਨਿੱਤ ਜੱਗ ਸਾਰਾ,
ਰੁੱਲ ਗਿਆ ਬਾਅਦੋਂ ਤੇਰੇ ਸਾਰਾ ਪਰਿਵਾਰਾ,
ਜਦੋਂ ਦੇਖਾਂ ਆਪ ਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਮੁਰੇ ਖਲੋਕੇ,
ਹਰ ਵੇਲੇ ਦਿਸੇ ਮੈਨੂੰ ਤੇਰਾ ਪਰਛਾਵਾਂ ਮਾਂ ,
ਮਾਂਵਾਂ ਬਿਨਾ ਹੁੰਦੀ ਨਾ ਕੋਈ ਜਿੰਦਗਾਨੀ ਏ,
ਜਦੋਂ ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਾਂ ਵੱਗਦਾ ਅੱਖਿਉਂ ਪਾਣੀ ਏ!

ਵ੍ਰਿੰਦਾ ਗਾਂਧੀ, ਜਨਸੰਚਾਰ ਅਤੇ ਪੱਤਰਕਾਰੀ ਵਿਭਾਗ ,
ਪੰਜਾਬੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ, ਪਟਿਆਲਾ