Thursday, September 3, 2009

ਓਹ ਮੁੱਦਤ ਪਿੱਛੋਂ ਮੁੜ੍ਹ ਆਇਆ

ਓਹ ਮੁੱਦਤ ਪਿੱਛੋਂ ਮੁੜ੍ਹ ਆਇਆ
ਸਾਹ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਫਿਜ਼ਾ ਵਿੱਚ ਭਰਿਆ ਐ

ਮਹਿਕ ਓਹਦੀ ਦਾ ਅਹਿਸਾਸ
ਮੇਰੇ ਸਾਹਾਂ ਨੇ ਵਾਵਾਂ ਅੰਦਰਾਂ ਕਰਿਆ ਐ

ਨਾ ਮਿਲਾਈ ਰੱਬਾ ਨਾਲ ਉਹਦੇ
ਡੋਲਾ ਖਾ ਜੂ ਜੋ ਪੱਥਰ ਦਿਲ ਧਰਿਆ ਐ

ਹੁਣ ਧੁੱਪ ਓਹਦੀ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰੱਖੀ
ਜੋ ਬਣ ਸੂਰਜ ਹੋਰਨਾਂ ਵਿਹੜੇ ਚੜ੍ਹਿਆ ਐ

ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਉਸਨੂੰ
ਓਹਦੇ ਜਾਣ ਪਿੱਛੋਂ ਹੈਪੀ ਕਿੰਨਾ ਖਰਿਆ ਐ

4 comments:

निर्मला कपिला said...

kulavant jee bahut sohani kavitaa hai tusi punjabi kis tara likhade ho ki quilipad naal yaan koi hore vee software hai jaroor dasana ji dhanvad

Dr Parveen Chopra said...

सच्चीं बहुत ही वधिया कविता लिखी जे, कुलवंत भाई।
जिउंदे वसदे रहो, कुलवंत ---आपां वी तुहाड़े गुवांड फिरोज़पर विखे 5-6 साल कट के आये हां।

लता 'हया' said...

shukria.god bless u,ur writing.
bus gal sacchi te acchi aur changi honi chahidiye.

Daisy said...

You can Online Gifts Delivery for your loved ones staying in India and suprise them !